Nasaan ka inay.

Isa kang dakila sa akin mula sinapupunan ako'y kinakausap,

Mga haplos mo'y aking damang- dama.

Bawat sambit ng aking pangalan aking nagugunita

ngayon sa paglipas ng mga panahon.

Ika'y bumabalik sa mga panaginip na ako'y kinakausap,

Mga pangaral na labis dala-dala saan man.

Oh isa kang hwaran na dakila sa hirap,

at ginhawa ako'y di pinabayaan.

Maging kapalit ng mga oras at atensyon ay sa akin,

magampanan lamang ang responsibilidad.

Hirap na iyong naranas sa arugang walang kapalit, 

Mairaos at maalagaan lamang. 

Mga araw na kay sigla tila mga yakap mo'y hanap,

mga halik sa pisngi na kay tamis ganon din. 

Presensya mo ako'y nangungulila,

mga pag-aruga nasaan na.

Di pagkakaintindihan nyo ay maitama sa sandali,

pamilya'y nais sanang mabuo.

Ika'y nasaan kung kaylangan ka sa araw,

ika'y hanap sa tuwina kung labis.

Gabi-gabing dasal sa poon ika'y laman, 

Pagdating sa panahong pagkabuo natin.

Pag-asa'y tila malabong marating, 

ni maaninagan wala rin. 

Kung saan ka man naroroon ,

oh aking butihing inang mahal ng buhay.

Nawa'y masaya kang buhay sa piling nila, 

mahanap mo sana'y kapanatagan.

Larawan mo'y titig-titig sa tuwina, 

lubos presensya mo'y nababagtas sa mga alaala.

Lungkot ang nadarama sa piling di kumpleto,

ako'y nasaktang sadya.

Sa iyong paglisan pagtanong kung bakit?

Mga kasaguta'y di maaninagan.

Mga dahilang malabo'y naguguluhan,

Tila di lubos maintindihan. 

Paglisan mo'y napatawad ko na, 

masilayan lamang ang mukhang hanap- hanap.

Mga yakap mo'y aking gusto,

Nawa'y dasal ko'y matupad. 

Lubos na hihintayin pagdating ng panahon, 

sa ating pagkikita oh aking ina.
~Macbeth