Ang kababaihan ay ang nakatakda para dalhin ang biyaya na ipinagkakaloob sa bawat mag-asawa. Pagbubuntis sa mga munting anghel ang pinakamahirap na bagay para sa kababaihan. Sa mga pangyayaring ito tila nasa binit sila ng kamatayan sa oras ng panganganak. Walang kasiguraduhan sa kababaihan na dumaranas ng panganganak kung mabubuhay pa sila sa sandaling iluwal nila sa mundo ang tanging kayaman na bunga ng pagmamahalan. Ika nga nila nakabaon sa lupa ang isa nilang paa sa tuwing nagluluwal sila ng kanilang anak. Higit pa sa paglalaslas ang sakit na nadarama ng mga nanay sa tuwing nanganganak sila. Ngunit sa paglabas ng isang sanggol ay higit pa sa kayamanang ginto at dyamante ang halaga nito sa oras na nasilayan at makapiling na nila. Umaapaw na galak at pagkatuwa ang labis na nadarama ng nanay at tatay mo sa unang pagkakataon na nakita ka nila. Ang iyong pagdating ang tanging hudyat na pagsisimula ng pagkakaroon at pagkakabuo ng isang bagong pamilya. Ang pamilyang pundasyon ng pamayanan.
Sa pagmamahalan tayo ay nabuo at nagkaroon ng pribilehiyong masilayan ang kagandahan ng mundo. Maging isang ina ay hindi madali maging sa umpisa pa lamang. Mula sa pagbubuntis ang hirap na nadarama na agad ng isang babaeng ina. Ngunit sa paglipas ng mga ito pagsilay naman sa isang anghel na magdudulot ng kasiyahan na madarama ng isang nanay at tatay. Panibagong miyembro ng pamilya ang dumating ika nga sa mga sanggol. Isang biyaya na higit pa sa kayamanang ginto ang nagkaroon sa isang pamilya ang magkaroon ng anak. Higit pa sa lahat ng ari- arian ang katumbas ng isang anak. Sa totoo lang wala ng katumbas sa bigay na biyayang anak sa mga magasawa. Dahil ang mga anak ang bunga ng pagmamahalan ng minsan ng ipinangako sa harap ng altar na nagsumpaang babae at lalaki. Pagmamahalang walang katumbas na hindi matutumbasan ng kahit na ano pa man.
Sa pagkakaroon ng anak, importante- importanteng pangalagahan ito. Pag-aaruga at pagsasakripisyo ang ginagawa ng mga ina at tatay sa kanilang mga anak. Ika nga nila mawala na ang lahat- lahat huwag lang mawalay sa mga anak. Bakit ba ganon ka-importante- importanteng bagay ang isang anak sa isang ina? Una, ito ang bunga ng dalawang taong nagmamahalan, Pangalawa ang anak ang biyaya na ipinagkaloob ng may-kapal sa mga mag-asawa. Kaya nga walang makakahigit pa sa isang kayamanang higit pa sa ginto at sa mga dyamante ang anak. Dahil walang mabuting mag-asawa ang nagnanais na hindi magkaroon ng anak. Sobrang pinakakaingatan ang mga anak kaya walang labis at umaapaw sa pagmamahal nalang kung ihandog ang mga ito sa kanilang mga anak. Simula sanggol palang lubos na pag-aalaga at pagpoprotekta na agad ang ginagawa ng mga ina at tatay sa kanilang mga anak.
Kaya naman tayo bilang mga anak, bilang pagtanaw sa mga pagaaruga at pagpapalaki sa atin ng ating magulang dapat mahalin at alagaan natin sila sa pasasalamat ng mga ginawa nila sa atin. Mga paghihirap at pagsubok na kanilang hinarap maitaguyod lamang ang pamilya at maprotektahan lamang tayo ay dapat din pinaparanas natin sa kanila kung gaano sila ka espesyal sa atin hindi dahil sa pagtanaw ng utang na loob kundi sa pagiging magulang nila sa atin. Kahit hindi natin sila kadugo o kadugo iparamdam natin sa kanila na sila ang espesyal sa atin. Dahil sa huli ang tanging sila pa rin ang ating tinatakbuhan sa oras ng pangangaylangan. Darating ang panahon ang mga hirap na dinanas nila maprotektahan at mapasaayos lamang ang ating pamumuhay ay mararanasan natin bilang pagkakaroon ng anak. Tandaan natin lahat habang buhay pa sila iparamdam natin sa kanila ang pagmamahal na nararapat na ipinararamdam sa kanila bilang pasasalamat natin sa pagaaruga na ginawa nila sa mairaos lang tayo sa pang-araw araw.
No comments:
Post a Comment